خوش آمدید

 

                                     به موضوعات هم یه سری بزنی ها                  

ادامه نوشته

شعر کتب درسی

یوسف گم گشته باز اید به کنعان غم مخور        کلبه ی احزان شود روزی گلستان غم مخور

ای دل غم دیده  حالت به شود دل بد مکن         وین سر شوریده  بار اید به سامان غم مخور

دور گردون گرد دو روزی بر مراد ما نرفت                دائما یکسان نباشد حال دوران غم مخور

 هان مشو نومیدچون واقف نه ای از سر غیب               باد اندر پرده بازی های پنهان غم مخور

ای دل ار سیل فنا بنیادهستی بر کند            چون تو را نوح است کشتیبان ز طوفان غم مخور

در بیابان گربه شوق کعبه خواهی زد قدم             سر زنش ها گر کند خار مغیلان غم مخور

گرچه منزل بس خطرناک است و مقصد بس بعید     هیچ راهی نیست کان رانیست پایان غم مخور

حافظا در کنج فقر و خلوت شب های تار                    تا بود وردت دعا و درس قران غم مخور

شعر کتب درسی

انیس کنج تنهایی کتاب است           فروغ صبح دانایی کتاب است

بود بی مزد و منت اوستادی           ز دانش بخشدت هر دم مرادی

درونش همچو غنچه از ورق پر    به قیمت هر ورق زان یک طبق در

به تقدیر لطایف لب گشاید                      هزاران گوهر معنی نما ید

گهی اسار قران باز گوید                       گه از قول پیمبر راز گوید

گهی از رفتگان تاریخ خواند                     گه از اینده اخبارت رساند

به هر یک زین مقاصد چون نهی گوش              مکن مقصد اصلی فراموش

 

شعر کتب درسی

ای نام تو بهترین سر اغاز                بی نام تو نامه کی کنم باز

ای یاد تو مونس روانم                   جز نام تو نیست بر زبانم....

ادامه نوشته

جملات عاشقانه

ادامه نوشته

شعر های کودکی

قدیم :پشت درای بسته، زیزی گولو نشسته، آقا جمالی می خونه، آقا مهندس می رقصه!

جدید: پشت درای بسته زیزی گولو نشسته .اقا جومونگه می خونه سوسانو خانم می رقصه!!!

شعر های کودکی

کوکاکولا پپسی، من آدمم تو خرسی، من سفیدم تو مشکی، کی خوبه، خدا، کی بده، شما ، من بدم؟!، اومدم. .

شعر های کودکی

دستمال من زیر درخت آلبالو گم شده. خبر داری؟ نچ نچ . بی خبری؟ نچ. نچ . پس تو گرگ من هستی. . .

شعر کتب درسی

میازار موری که دانه کش است

چه خوش گفت فردوسی پاک زاد 

که رحمت بر آن تربت پاک باد   

میازار موری که دانه کش است

ادامه نوشته

شعر کتب درسی

دو کاج

در کنار خطوط سیم پیام

خارج از ده،دو کاج روییدند

سالیان دراز،رهگذران

آن دو را چون دو دوست می دیدند

ادامه نوشته

شعر کتب درسی

برو کار می کن مگو چیست کار

که سرمایه ی جاودانی است کار

نگر تا که دهقان دانا چه گفت

به فرزندگان،چون همی خواست خفت

که«میراث خود را بدارید دوست

که گنجی ز پیشینیان اندر اوست

ادامه نوشته

شعر کتب درسی

گفتم غم تو دارم غمت سر اید         گفتم که مه من شو گفتا اگر بر اید

گفتم ز مهر ورزان رسم وفا بیاموز      گفتا ز خوب رویان این کار کم تر اید

گفتم که بر خیالت را نظر ببندم        گفتا که شبرد  او از راه دیگره اید

گفتم که بوی زلفت گمراه عالمم کرد       گفتا اگر بدانی هم اوت رهبر اید

گفتم خوشا هوایی کز باد صبح خیزد       گفتا خنک نسیمی کز کوی دلبر اید

گفتم که نوش لعلت مارا به ارزو کشت         گفتا مگوی با کس تا وقت ان در اید

گفتم زمان عشرت دیدی که چون سر امد      گفتا خموش حافظ کاین غصه هم سر اید

 

شعر کتب درسی

اب زنید راه را هین که نگار میرسد      مژده دهید باغ را بوی بهار می رسد

راه دهید یار را  ان  مه  ده  چهار  را         کز رخ نور بخش او نور نثار می رسد

چاک شده ست اسمان غلغله ای در جهان              عنبر و مشک میدهد سنجق یار میرسد

رونق باغ می رسد چشم و چراغ میرسد          غم به کناره میرود مه به کنار میرسد

تیر روانه میرود سوی نشانه میرود                  ما چه نشسته ایم پس؟ شه ز شکار می رسد

باغ سلام میکند سرو قیام می کند              سبزه پیاده میرود غنچه سوار میرسد

خلوتیان اسمان تا چه شراب میخورند                روح خواب و مست شد عقل خمار میرسد

چون برسی به کوی ما خاموشی است و خوی ما     زان که ز گفت و گوی ما گرد وغبار میرسد

شعر کتب درسی

رستم وقتی می خواهد از شهر برود به زنش میگوید

بدو داد و گفتش که این بدار      اگر دختر ارد تو را روزگار

بگیر و به گیسوی او بر بدوز    به نیک اختر و فال گیتی فروز

ور ایدون که اید ز اختر پسر        ببندش به بازو نشان پدر

چون نه ما بگذشت بر دخت شاه     یکی پورش امد چو تابنده ماه

چو خندان شد وچهره شاداب کرد     ورا نام تهمینه سهراب کرد

 

ادامه نوشته

شعر کتب درسی

ای خدا ای فضل تو حاجت روا        با تو یاد هیچ کس نبود روا

قطره ی دانش که بخشیدی ز پیش      متصلگردان به دریاهای خویش

قطره ی علم است اندر جان من          وارهانش از هوا وز خاک تن

صدهزاران دام و دانه است ای خدا        ما چو مرغان حریصی بی نوا

گر هزاران دام باشد هر قدم           چون تو با مایی نباشد هیچ غم

از  خدا  جوییم  توفیق  ادب      بی ادب محروم شد از لطف رب

بی ادب تنها نه خود را داشت بد     بلکه اتش در همه افاق زد