مسيح مي دمد از تربت مطهر من
فضاي طوس نه، عالم بود معطر من
فرشتگان همه زوار زائرين منند
بهشت گشته بهشت از بهشت منظر من
منم عزيز دل فاطمه امام رضا
که خلق کرده خدا خلق را به خاطر من
عجيب نيست اگر زائري که قبر مرا
به بر گرفته بگيرد قرار در بر من
اگر چه نيست مرا شأن زائر حرمت
کبوتري است دلم دور گندم کرمت
اگر تو پاي به چشمم نمي نهي بگذار
که لحظه اي بکشم چشم خويش بر قدمت
تو آن امام رئوفي که دشمنانت نيز
طمع برند به لطف و عنايت و کرمت
عجب نه، گر دو جهان را نهي کف دستش
اگر به جان جوادت، کسي دهد قسمت
خجسته باد خراسان و زنده باد ايران
که مستدام بود زير سايه علمت
قصد زيارت حرمت حجّ اکبر است
حجي که مثل عمره و حج پيمبر است
هر کس که گشت زائر تو زائر خداست
اين گفته ام روايت موسي بن جعفراست
قدر و جلال و زائر قبر تو روز حشر
از زائرين کل امامان فراتر است
زوّار تو که شيعة کامل عيار توست
زوّار چارده حجج الله اکبر است
نام دو پارة تن احمد اگر برم
نام مقدس تو و زهراي اطهراست
حسرت برند خيل عظيم فرشتگان
زائرين تو فقط شيعة اثني عشرند
همه دلباختة عترت خيرالبشرند
همه گشتند به درياي نگاهت تطهير
به گل روي تو سوگند ز گل پاک ترند
زائريني که به اين کعبة دل، دل بستند
تا ابد از حَرمت دل نبُرند و نبَرند
گر به سوي حَرمت روي کنند اهل جحيم
تا ابد از طمع روضة رضوان گذرند
سائلان کرمت يکسره ارباب کرم
زائران حرمت از همة خلق سرند
پا گذارند به بال ملک و طرة حور
رهرواني که به سوي حرمت ره سپرند
گرچه از زهر جفا دل پرشرر دارد رضا
آتشى در دل ز هجران پسر دارد رضا
در ميان حجره در بسته مى پيچد به خود
ديدگان بى فروغش را پدر دارد رضا
تا بيايد از مدينه نور چشمانش تقى
انتظار ديدن نور بصر دارد رضا
در غريبى مى دهد جان و در آن حالت هنوز
انتظار خواهر خود را مگر دارد رضا
قیمت مصرف کننده: یک جرعه صفا