اگر ان ترک شیرازی به دست ارد دل ما را

به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را

بده ساقی می باقی که در جنت نخواهی یافت

کنار اب اب رکن اباد و گلگشت مصلا را

فغان کاین لولیان شوخ شیرین کار شهر اشوب

ز عشق ناتمام ما جمال یار مستغنی است

به اب و رنگ و خال و خط چه حاجت روی زیبا را