ساقیا برخیز ودرخاک ده جام را
خاک برسر کن غم ایام را
ساغرمیبرکفم نه تا ز بر
برکشم این دلق ارزق فام را
گرچه چه بدنامی است نزدعاقلان
مانمی خاهیم ننگ و نام را